02.10.2011

Zmienimy temat, a co. Nie samym sprzętem komputerowym człowiek żyje, a przynajmniej nie powinien. Dlatego dziś chciałabym o swoim małym odkryciu pomarudzić. Odkrycie miało miejsce już jakiś czas temu, ale to w niczym nie przeszkadza.
Cierpię na rzadko w dzisiejszych czasach spotykaną przypadłość - lubię czytać książki. Ładnych kilka lat edukacji próbowało mnie z tego wyleczyć, ale nie wyszło. Chociaż nie powiem, większość pozycji z kanonu lektur zdecydowanie odpuściłam, bo były ciężkostrawne, zwłaszcza pod przymusem. Nie przeszkodziło mi to jednak znaleźć kilku autorów, którzy mi podpasowali, których lubię zarówno za styl jak i treść. Ostatnio grono to powiększyło się o kolejną osobę.
Mowa tu o Gail Carriger. Dawno nie trafiłam na książkę, którą czytałoby mi się tak lekko i szybko jak te jej autorstwa. Na chwilę obecną dostępne są dwa tomy, chociaż widziałam już zapowiedź premiery kolejnego w październiku.
Wiktoriańska Anglia, humor, który według niektórych przypomina Joannę Chmielewską, garść wilkołaków i wampirów, a wszystko przyprawione steampunkiem. Chociaż ten ostatni nie rzuca się aż tak bardzo w oczy, jest bardzo rozsądnie dawkowany.
Czyta się lekko, szybko, przyjemnie. Taka odskocznia od dnia codziennego, która nie wymaga specjalnie dużego skupienia i pracy umysłu na pełnych obrotach. Książki, przy których zdecydowanie się odpoczywa. Już wiem, co przyniesie poczta w okolicy połowy miesiąca.

Oli, jakbyś była zainteresowana daj znać - pożyczę.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...